Gin Ichimaru: jest byłym kapitanem 3. Oddziału, jego wicekapitaniem był Izuru Kira. Zdradził Soul Society i razem z Kaname oraz Aizenem udał się do Hueco Mundo, gdzie stworzyli armię Arrancarów. Później okazuje się, że był potrójnym agentem i zdradził Aizena, próbując go zabić.

Wygląd

Jego strój nie wyróżnia się niczym szczególnym. Nie wygląda jednak jak każdy: jego oczy są przez większość czasu zamknięte. Rzadko kiedy je otwiera; są błękitne. Jest niezwykle wysoki i chudy o bardzo ostrych rysach twarzy, a jego włosy są srebrne (jego imię nawiązuje do koloru włosów; gin to po japońsku srebro). Jest niemalże cały czas szyderczo uśmiechnięty. Gin rzadko otwiera oczy, bądź przestaje się uśmiechać. W pierwszym widzianym przez nas przypadku otworzył oczy, gdy on i Aizen, uratowali Momo Hinamori i parę innych uczniów przed Pustymi, w drugim gdy walczył z Tōshirō Hitsugayą. Oczy zmieniają kolor: od krwistoczerwonego, przez jasnozielony, aż po niebieski. Jest o wiele więcej momentów, w których się nie uśmiecha, na przykład kiedy jest zdenerwowany, w sytuacjach w których kogoś przeprasza albo kiedy się namyśla. Wieczny uśmiech Gina irytuje inne osoby i doprowadza do tego, że mu nie ufają. W Hueco Mundo ulega zmianie jego wygląd: jak reszta Espady nosi biały płaszcz i kimono przewiązane seledynową wstęgą. Ichimaru mówi odmiennym od oficjalnego języka dialektem z Kyoto, który w wielu anime jest używany przez obcesowe i niezdarne postacie.

Charakter

Większość wypowiedzi Gina jest o charakterze ironicznym. Gdy rozmawia z Rukią, odczuwa ona wielki strach mówiąc, że czuje się jakby węże owijały jej szyję. Zaoferował jej propozycję ratunku, by po chwili w okrutny sposób poinformować ją, że to był tylko żart i pozbawić ją ostatniej nadziei. Gdy poznali się z Aizenem sam porównywał siebie do węża. Gin podczas rozmów rzadko okazuje emocji, nie szczędzi za to sarkazmu. Był dość mocno związany z wicekapitan 10. Oddziału - Rangiku Matsumoto (kiedy byli dziećmi uratował jej życie na pustyni).

Historia

Jako dziecko żyjąc w Rukongai, Gin znajduje na ziemi wycieńczoną dziewczynkę, Rangiku Matsumoto. Oferuje jej wysuszoną persymonę, mówiąc jej, że skoro potrafi odczuwać głód, musi posiadać energię duchową. Rangiku zauważa, że w jego przypadku musi być tak samo. Gin przedstawił się Rangiku, która zwraca uwagę na osobliwość jego imienia. Gin i Matsumoto zaczęli żyć razem i podczas wspólnie spędzonego czasu, Ichimaru zapytał się jej, kiedy obchodzi swoje urodziny. Odpowiedziała mu, że nie wie, bo nigdy nie liczyła dni aż do momentu, kiedy go spotkała. Ichimaru stwierdził, że od tego momentu data ich spotkania będzie także dniem jej urodzin.



Gin spotkał Aizena, kiedy wspólnie z Rangiku mieszkał w Rukongai. Podczas zbierania drewna na ognisko, zauważył Sōsuke i innych trzech Shinigami, którzy przed nim klęczeli na ziemi. Szpiegując ich, widział, jak Aizen odbiera od jednego z nich kulę różowej energii i wkłada ją do pojemnika, w którym mieściło się Hōgyoku. Okazało się później, że Gin widział tą trójkę Shinigami opuszczających teren, gdzie znalazł wycieńczoną Rangiku. Dochodząc do wniosku, że to Aizen był ich liderem, Gin przyrzekł sobie go zabić.



Gin miał w zwyczaju zostawiać Rangiku i nie mówić jej, gdzie się wybiera. Podczas jednego z takich wypadków, Matsumoto znajduje go z krwią na policzku. Gin tłumaczy jej, że zadecydował się dołączyć do Shinigami i dokonać zmian, dzięki którym Rangiku nie będzie już musiała płakać. Obydwoje dostają się do Akademii Shinō. Od tego momentu, Rangiku jest jedną z niewielu, o których Gin prawdziwie się troszczy.



Ok. 110 lat temu Gin zakończył swoją naukę w Akademii w ciągu jednego roku i dostał pozycję w 5 Oddziale. Jednej nocy, Aizen odnajduje Gina zaraz po tym, jak ten zamordował 3. oficera 5. Oddziału. Aizen pochwalił jego zdolności i zapytał o jego opinię na temat pozycji 3. oficera, na co dostał odpowiedź, że stanowisko to jest bezwartościowe, a zamordowany walczył beznadziejnie. Kapitan natychmiastowo mianował Ichimaru 3. oficerem, kamuflując fakt, że Gin zamordował swojego poprzednika.

9 lat później Gin jest pokazany po stronie Sōsuke, biorąc udział w Hollowfikacji Shinigami o wysokiej randze. Jest obecny podczas Hollowfikacj i grupy badawczej zesłanej przez kapitana Yamamoto. Obserwuje walkę pomiędzy Hirako i Aizenem. Nie wydawał się zaskoczony przybyciem Kisuke Urahary i Tessaia Tsukabishiego. Aizen zaczął odchodzić z miejsca zbrodni, twierdząc, że "nie ma tu już nic do zrobienia". By powstrzymać ich przed ucieczką, Tessai używa Hadō #88, Hiryū Gekizoku Shinten Raihō przeciwko nim, ale Aizen odpowiada mu Bakudō #81, Dankū, umożliwiając ucieczkę.

Jakiś czas potem Aizen stał się kapitanem 5. Oddziału, wyjawiając Ginowi sekret całkowitej hipnozy Kyōka Suigetsu. Podczas tej rozmowy, Gin wciąż był dzieckiem.
Gin jako wicekapitan Aizena

Gin został wicekapitaniem 5. Oddziału pod rozkazami Sōsuke Aizena. Obydwoje uratowali młodych rekrutów z Akademii Shinigami - Momo Hinamori, Izuru Kirę i Renjiego Abaraia, którzy podczas ćwiczeń zostali zaatakowani przez ogromne Hollowy.

Gin wkrótce objął pozycję kapitana 3. Oddziału mniej więcej w tym samym czasie, co Byakuya Kuchiki, który został kapitanem 6. Oddziału (ok. 49 lat temu). Jednakże będąc dowódcą własnego oddziału, Ichimaru wciąż był lojalnym podwładnym Aizena.

Podczas pełnienia swoich kapitańskich obowiązków, Aizen, Gin i Tōsen w tajemnicy zniknęli, by spotkać się Baragganem Louisenbairnem, Królem Hueco Mundo i Lordem Las Noches. Aizen i Baraggan krótko rozmawiali, podczas gdy Ichimaru i Kaname ich obserwowali. Aizen wtedy uwolnił swój Shikai i pokazał Baragganowi zdziesiątkowanie jego armii przy pomocy pozostałych dwóch kapitanów.

Moce i umiejętności

Umysłowy geniusz: Gdy Gin był młodszy, został ogłoszony dziecięcym geniuszem. Był najlepszy w Akademii Shinigami i zakończył tam naukę w ciągu jednego roku. Jego umiejętności były widoczne w młodym wieku, kiedy zajął pozycję wicekapitana w 5. Oddziale krótko po wstąpieniu w szeregi Gotei 13. Wyprzedził ówczesnego niezwykle uzdolnionego Shinigami, Kaiena Shibę, któremu zajęcie wysokiego stanowisko zajęło 5 lat. Gin jest doskonałym manipulatorem i obłudnikiem. W swojej walce z Hitsugayą był w stanie zmanipulować 3 osoby, przez co młody kapitan musiał wybierać pomiędzy ratowaniem swojego życia lub pomocą Hinamori. Zwodzi swoich przeciwników do skupienia uwagi na jednej rzeczy, prawdziwe zagrożenie pozostawiając w ukryciu.

Mistrz walki mieczem: Gin jest bardzo sprawnym wojownikiem. Nawet wtedy, gdy jego przeciwnik ma widoczną przewagę, wydaje się w ogóle tym nie przejmować. Walczy bez żadnego większego wysiłku, zawsze trzyma swój miecz tylko jedną ręką. Jego zdolności w posługiwaniu się mieczem były widoczne, gdy był jeszcze dzieckiem. Łatwo pokonał i zabił poprzedniego 3. oficera 5. Oddziału, który dzięki swojemu wiekowi i randze powinien być silniejszy i bardziej doświadczony od niego. Często używa specjalnej zdolności swojego Zanpakutō, która pozwala mu na zabicie kilku celów za jednym uderzeniem.Potrafi także użyć najwyższej prędkości w połączeniu ze spokojem i precyzyjnymi atakami.

Ogromna moc duchowa: Gin bez większego wysiłku łatwo obezwładnił Chada, Orihime, Uryū, Makizō i Ganju swoim Reiatsu, po prostu zwracając się w stronę, z której nadchodzili.

Ekspert Shunpo: Mimo że nigdy nie pokazał tej umiejętności w walce, gdy walczył z Tōshirō Hitsugayą, użył imponującego Shunpo do ucieczki. Potrafił też walczyć na równej prędkości z Ichigo używającym Tensa Zangetsu.

Zwiększona wytrzymałość: Wytrzymałość Gina jest wystarczająco wysoka, by wytrzymać bezpośrednie uderzenie Getsugi Tenshō Ichigo, co skutkowało tylko lekką raną na czole.

Praktykant Kidō: Jego dokładne zdolności nie są znane, jednak udało mu się przenieść siebie i Aziena na znaczną odległość z wykorzystaniem Sentan Hakuja. Był w stanie rzucić Hakufuku na Rangiku Matsumoto, aby Sōsuke nie mógł wykryć jej Reiatsu.

Shinsō: W zwykłej postaci wygląda jak wakizashi. Rękojeść jest niebieska, tsuba wykonana z dwóch dwóch metali wirując wokół ostrza i tworząc literę "S", która jest owalna i otwarta.


Shikai: Uwalniane jest słowami Strzel by zabić.

Specjalne zdolności Shikai: W tej formie Shikai świeci jasnym białym światłem i rozciąga się z dużą prędkością, przez co Ichimaru może zabić kilku przeciwników jednocześnie. Ostrze przy rozciąganiu posiada dużą siłę, widać to gdy zaatakował Ichigo i Jidanbō w bramie Seireitei. Ponadto Gin może utrzymać rozszerzenie i aktywować Zanpakutō w szeroki łuk, gdzie może atakować wiele celów i to szybko.Shinsō jest w stanie osiągnąć maksymalną długość równoważną do stu razy do swojej pierwotnej długości, zyskując przydomek Hyapponzashi kiedy był młody.

Kamishini no Yari

Bankai: Kamishini no Yari: W stanie Bankai, Zanpakutō Gina nie zmienia za bardzo wyglądu, zachowując formę wakizashi. Kamishini no Yari osiąga długość 13 km (ok. 8,1 mili) i jest 500 razy szybszy od dźwięku. Ostrze może również powrócić do normalnych rozmiarów w tym samym tempie. Gin twierdzi, że jego Bankai nie jest tak szybki i długi jak sam mówił, jednak nie powiedział, czemu tak uważa.

Specjalne zdolności Bankai: Zdolności Bankai są prawie takie same jak Shikai, ale moc, długość i prędkość są znacznie wzmocnione. Ogromne ostrze szybko tnie budynki, mimo że Gin stał w dużej odległości.

Korose, Kamishini no Yari: Prawdziwą umiejętnością Bankai nie jest jego długość, prędkość ani moc, tylko trucizna, która rozpuszcza i niszczy komórki. Może zostawić część ostrza w ciele przeciwnika i kiedy wypowie tę komendę i kładąc rękę na celu, komórki przeciwnika zostają rozbite od wewnątrz.


Rozciągnięcie i kurczenie ostrza: Gin twierdzi, że jego Bankai może osiągnąć prędkość 500 razy większą od dźwięku - dokładnie 171 500 m/s w celu osiągnięcia pełnej długości 13 km w czasie poniżej 0.08 s, więc Kamishini no Yari nie jest najdłuższym Zanpakutō, ale najszybszym, ponieważ woli zyskać przewagę psychologiczną nad przeciwnikiem, i dlatego wmawia o długości Bankai.

Butō: Gin staje pewnie na nogach i przyciąga Zanpakutō do klatki piersiowej trzymając je dwoma dłońmi. Prędkość wydłużenia się i kurczenia jest przerażająco wysoka.


Butō Renjin: Ta technika powtarza poprzednią techniką, tylko że z większą siłą i mniejszym odstępem czasu